In onze godsdienstmethode zit een belangrijk stukje 'vredesopvoeding': geweldloze communicatie.

Het is een manier van communiceren die focust op gezamenlijke menselijke waarden en behoeften. Een manier om met elkaar in gesprek te gaan, waarbij je duidelijk maakt wat je voelt en wat je nodig hebt, waarbij je je openstelt voor de gevoelens en behoeften van de ander ( = luisteren om te begrijpen i.p.v. luisteren om te reageren ). 

Dit is geen manier van 'agressietraining', maar draagt wel bij tot het voorkomen van het conflict. 

Marshall Rosenberg, de grondlegger van geweldloze communicatie, ontwikkelde een vier-stappen-model dat wij onze leerlingen aanleren:

1. waarnemen ( i.p.v. interpreteren en oordelen ),

2. gevoelens ( i.p.v. quasi-gevoelens ),

3. behoeften ( i.p.v. verwijten ) en

4. verzoek ( i.p.v. eisen ). 

Rosenberg introduceerde twee dieren om het verschil tussen geweldloze en gewelddadige communicatie te verduidelijken: de giraf en de jakhals. 

Geweldloze communicatie helpt om kinderen tot dynamisch-vriendelijke en zelfbewuste volwassenen te begeleiden. Dat kan alleen als we allen het goede voorbeeld tonen. Maar weet dat het echt oké is om ongegeneerd de jakhals uit te leven. We proberen er alleen alert op te zijn wanneer en bij wie we dit doen. 

In de godsdienstbundels van de lagere school vind je meer info.